We moeten ons al om 9 uur melden bij de ferry maar de dames hebben wat moeite met vroeg opstaan. We besluiten dus pas te ontbijten nadat we hebben ingechecked voor de veerboot. (Das het voordeel van een camper!) De overtocht is wat 'stampender' en 'rollender' dan de heenreis. Uiteraard vooral op volle zee. Alles verloopt echter volgens schema en we rijden om half-twee van de boot in Wellington en rijden naar Napier aan de oostkust.
's Avonds nog even de stad in om een lekker hapje te eten (in een Ierse pub). Napier is een stadje midden in een wijnbouwgebied en het centrum is helemaal in art-decostijl. Zelfs de belettering op de reclame borden in de hoofdstraat is in een art-deco lettertype. Het centrum komt heel gezellig over met al die mooie gebouwen en als we de volgende morgen in volle zon (ja ja) het nog eens overdoen ziet de stad er nog leuker uit. De stad blijkt trouwens in 1931 door een aardbeving in 3 minuten helemaal verwoest te zijn en daarna dus helemaal in art-decostijl herbouwd.
We kunnen niet te lang aanlummelen want Ingeborg wil ons nog laten zien waar ze (met heel veel plezier) de eerste periode van haar Nieuw Zeeland reis heeft gewoond en gewerkt voordat we haar weer in Hamilton terugbrengen. We moeten daarvoor dwars oversteken naar de westkust naar Oparau vlakbij Kawhia een rit van een uur of 5. We ontmoeten daar haar 'eerste' collega's en dat zijn uiterst vriendelijke en gastvrije mensen (ik zou bijna zeggen uiteraard). Ze laat ons nog even alles zien en dat spreekt dan toch meer dan de foto's en verhalen. Het is daarna nog maar een halfuurtje naar Hamilton en we zetten onze camper op het terrein bij haar huis neer (goedkope camping) en gaan nog even een lekker hapje eten in 'haar' Speight's Ale House.
's Avonds kom ik tot de ontdekking dat ik mijn gsm kwijt ben geraakt in Napier waarschijnlijk. Niet erg handig dus. Wel even KPN gebeld om mijn simkaart te blokkeren. Ik neem nog contact op met de camping waar we gestaan hebben maar ik denk niet dat dat veel succes zal hebben.